Dost

   Yaş ilerledikçe dost edinmenin yada bir arkadaşına güvenmenin zorlaşacağını düşünenlerdenim.Tabi böyle düşünmemde yaşadığım ya da çevremde gördüğüm olaylar etkili.Zaman tünelinizde altı yaşınıza dönün ve arkadaşlarınızla ettiğiniz kavgaları hatırlayın.Mahallede maç yaparken arkadaşlarımıza karşı işlediğimiz en büyük suç belki de 'atan alır' gibi bi kurala uymamaktı.Biraz daha büyüdük derken kavgalarımız bu ayarda devam etti.Kalemimi aldın silgimi çaldın tadında kavgalarımıza,niye baktın ne bakıyon birader -erkeklerde- eklendi.Ama hiçbir zaman bi art niyet arıyacağımız yada fesatlık düşüneceğimiz kıvama gelmedi.Derken liseye başladık.Burdan itibaren tamamen kendi örneklerim üzerinden devam edeceğim.Liseye başladık, aileden ayrıldık, yatılı okula kaydımızı yaptırdık.Arkadaş,dost kavramları şekil değiştirdi tabi burada.Ama yine hiç bi ilişkimizde art niyet arayacak ya da kötü düşünecek kıvama gelmedik, böyle durumlarla karşılaşmadık.Ailemiz yanımızda değildi arkadaşlarımız ailemiz oldu.Herşeyin üstünde tuttuk ilişkilerimizi.Değer yargılarımızı tamamen buna göre oluşturduk.O kadar saftık ki zaten birbirimize karşı ne rol yapabildik ne de yalan söleyebildik.Neysek oyduk hiç bir zaman değişmedik.İlk gözyaşlarımızı birbirimizin omzunda akıttık, ilk kavgalarımızı onlar için yaptık, gün geldi anne babalarımıza onları savunduk, hocalarla tartıştık arkadaşlıklarımız için ama hiç birisi önemli değildi onlarla kıyasladığımızda.Bence lise arkadaşlıklarının daha kalıcı daha samimi olma sebebi de burdan kaynaklanıyor.Mutlak güven duygusu,hiç kimsenin rol yapmaması ve neysen kendini öle göstermen.Okula başladığımızda onüç yaşındaydık dört yıl boyunca herşeyimiz olduk birbirimizin birlikte büyüdük.Ayrılma günü gelincede yakınımızı kaybetmiş gibi üzüldük.Araya ne kadar mesafe girsede kaç zaman görüşememiş olsak da bir araya gelince anladık hala hiç bişeyin değişmediğini.Derken üniversiteye başladık!Burada tanıştığımız insanların aslında kim olduğunu anlamamız daha uzun sürdü çünkü gerçekte ne olduklarını saklama fırsatları vardı ve kendilerini farklı gösterme çabaları da cabası oldu.Ne insanlar tanıdık burda kimler geldi kimler geçti kısa dönemde hayatımızda.Durmadan oyuncu değişiklikleriyle geçti zaman.Bazı bazı da güvendik.Tamam dedik bu adam gibi adam işte.Dost diyebileceğimiz insanlar da tanıdık ama gördük ki burada kazanılacak dostluklarda arkadaşlıklarda sahici değil.Dost diye bi kavram yok burada, menfaatler çakışıncaya kadar geçirilen güzel zamanlar var.Çocukluğumuzun öğle uykusu tadındaki arkadaşlıklar mevcut değil burada.Etrafımızda kime sorsak kesin kazık yemiştir ve de hep haksızlığa uğramış taraftır.Sıkıntı kişilerde ya da yaşadığımız olaylarda değil.Mesele kirlenmemizde tamamen, eskisi kadar saf ve temiz olmayışımızda.