Galatasaraydan nefret eden Fenerbahçeli bir babanın oğlu olarak gelmişim dünyaya ismi Rıdvan mı Anıl mı olsun tartışmalarının nihayetinde annem galip gelmiş Anıl da karar kılınmış.90lı yıllarında etkisi belkide babam ısrar etmemiş Fenerli olmam için çok fazla.Düşünmüş heralde Beşiktaşlı olsunlar Baba Hakkının takımını tutsunlar.Zaten Gordon Milne anamızı ağlattı bari çocukların yüzü gülsün büyüyünce diye tabi ilerleyen zamanlarda öle olmadığını da görmüşüz :) Nese bunlardan bahsetmeye pek gerek yok.Asıl diyeceğim ilk tanıştığım gün belkide siyah-beyaz aşkla!! 96 yılı sanırım yeni yeni farkındalık artıyor futbola ve Beşiktaşıma karşı.Beşiktaş-Fener maçı babam son dubleyi doldurdu maçın bitmesini bekliyor belkide.Dakika 90.Sergen geçti topun başına az önce kullandığı yere yakın bir noktadan bir frikik daha kalede de efsane Rüştü Reçber.Acaba dememe kalmadan Sergen attı Rüştü nün tüm çabalarına rağmen gol oldu.O gol belki benim bugünkü tutkumu başlatan.Düşünün ki ilk hatırladığım şampiyonluk on iki yaşımda geldi ama onca başarısızlık ve hezimete rağmen hiç azalmadı sevgimiz aksine katlanarak büyüdü.Annem babam abimden sonra en çok Şifo Mehmet i sevdim.İlk bayram harçlığımla Amokachi nin formasını aldım.Babamada helal olsun fenerli olmasına rağmen hiç gocunmadı İzmir de oynanan Beşiktaş maçlarına hep götürdü bizi.Geçenlerde twitterda yazmış biri Beşiktaşlılar platonik takılıyor diye.Sevinmiyoruz ama inadına seviyoruz belki farkımızı yaratan da bu son yıllarda.Ama takım ve taraftar olarakta en zor dönemden geçiyoruz taraftar bile artık yeter noktasına geldi.Takımdan yönetimden ve teknik heyetten tamamen umut kesildi.Her sezon sonu önümüzdeki senenin planlarına başladık lafları bir ritüele dönüştü ve artık sabır da kalmadı,rakiplerle aradaki fark son yıllara göre epey açıldı.Ama tüm Beşiktaşlıların hatırlaması gereken bi durum var.Biz hiç bir zaman diğer iki büyük takımın taraftarı gibi olmadık.Başarı endeksli bir sevgimiz olmadı.Ne stad yaktık başarısızlıktan dolayı 8 maç ceza aldık ne de çokta önemli olmayan bi Pendik maçı kaybedildi diye efsane futbolcumuzu(Rüştü) dövmeye kalktık.Biz taraftar olarak hiç bir zaman nankör olmadık.(bknz gese).Övündükleri başarılara imza atan ve alınan kupalardaki en büyük pay sahiplerine yapılan muameleye bakın yeter.Her zaman hakeden futbolcumuzun arkasında olduk sonunda kadar.Beşiktaşımızın çocuğudur dedik her durumda arkasında durduk.Hata yapmadık mı yaptık elbet haketmeyen futbolcuya gereğinden fazla destek olduk.Sene 2012 hala Şifo-Amokachi formalarıyla maçlara gittik.Tamamen endüstriyelleşen futbolda kulübe diğer iki büyük kulübün taraftarı kadar destek olamadık.Yeni ve çok sıkıntılı bi dönem tekrar başlıyor.Teknik direktör,oyuncu belirsizlikleriyle dolu bir süreç.Bu ekonomik yapı ve vurdum duymaz futbolcularla gelecek sezon da hüsran gibi gözüküyor.Ama önce her taraftar kendine baksın.Son üç yılda ne kadar harcadınız takımınız için kaç deplasmana gittiniz kaç kez İnönüye gittiniz imkanınız varken.Yeni sezon öncesi herkes kendi üzerine düşeni yapsın ve şunu unutmasın Büyük Beşiktaş ve Büyük Beşiktaş Taraftarı maç kaybetmekle veya şampiyonluğun gitmesiyle değer kaybetmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder